Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

...ένας αλλά special!!!





 ...τι κοινό έχουν η Δράμα, 
η ιστορική ομάδα της Λάρισας, 
ο "special one" πορτογάλος προπονητής Jose Mourinho,
μια trendy διακόσμηση ενός σπιτιού,
και ο Tom Cruise στο "Mission Impossible"...;

.....φυσικά τον Βασίλη Σαρακασίδη!!!




ο Βασίλης εκτός από πτυχιούχος διακοσμητής με πολύ καλές κριτικές...
είναι και προπονητής της Ε.Π.Σ Δράμας σε τοπικό επίπεδο,
στο οποίο είναι γνωστός ως ο άνθρωπος για τις "επικίνδυνες αποστολές."
 Δηλώνει"καψούρης" της μεγάλης ΑΕΛ την οποία και υποστηρίζει από πιτσιρικάς, με ίσως την μεγαλύτερη συλλογή εμφανίσεων ομάδας των "βυσσινί".
Και έχει σαν πρότυπο τον επιτυχημένο Πορτογάλο...να πούμε την αλήθεια..του μοιάζει και λίγο φυσιογνωμικά!!!


Μοιράστηκε μαζί μου έναν καφέ, τις προπονητικές του σκέψεις, αναμνήσεις... και μια ανακοίνωση...
...πρώτοι εμείς σαν "Μαγαζί...γωνία" έχουμε την αποκλειστικότητα να ανακοινώσουμε τον επόμενο σταθμό του Βασίλη Σαρακασίδη...και δεν είναι άλλος από την Ελπίδα Καλού Αγρού!!!


Βασίλη, ευχαριστώ για το χρόνο σου...ας μπούμε κατευθείαν στο "ψαχνό"...Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με την προπονητική;

"Όταν αγαπάς το ποδόσφαιρο και έχεις καταλάβει ότι πλέον η καριέρα σου σαν ποδοσφαιριστής έχει τελειώσει, ψάχνεις τρόπο να μείνεις μέσα στα γήπεδα. Μου είχαν γίνει κάποιες προτάσεις από ομάδες, σε τοπικό επίπεδο, σε μικρή ηλικία στα 35 μου και έτσι ασχολήθηκα. Η πρώτη ομάδα που ανέλαβα ήταν η Καλλιθέα, μετά ακολούθησαν τα Κοκκινόγεια, η Πτελαία, τα Αμπελάκια, ο Αρκαδικός (ο οποίος ήταν τελευταίος βαθμολογικά, κάναμε το τρελό σερί των 8 νικών, μιας ισοπαλίας και μίας ήττας στις τελευταίες 10 αγωνιστικές, έτσι και σώθηκε), τα Κουδούνια και φέτος ομάδα μου ήταν η Μαυρολεύκη. Δεν έχω μετανιώσει για την επιλογή μου να γίνω προπονητής επειδή είναι κάτι που το αγαπάω και το κυνηγούσα."

Του ανήκει μια τεράστια συλλογή αυθεντικών εμφανίσεων παικτών 
της Α' και Β' Εθνικής Κατηγορίας Ποδοσφαίρου.

Πως αντιμετωπίζουν τα νέα παιδιά το ποδόσφαιρο;

"Λόγω ίντερνετ, facebook κτλ. τα παιδιά χάνουν το ενδιαφέρον τους να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο. Τους ενδιαφέρουν άλλα πράγματα. Ο αθλητισμός δηλαδή περνάει σε δεύτερη μοίρα. Όταν εμείς ήμασταν 16 - 18 χρονών παίζαμε σε ξερά γήπεδα με τις πληγές να μην επουλώνονται ποτέ. Έχουμε φτάσει σε σημείο να παρακαλάμε τους μικρούς να παρευρεθούν στην προπόνηση και συν της άλλης το κάθε παιδί που έρχεται θέλει να παίζει βασικός, δεν έχουν υπομονή. Ένα πράγμα που λέω πάντα είναι πως αν έβαζες τον κάθε παίχτη να γράψει την 11άδα θα έγραφε πρώτο τον εαυτό του. Για να δεις πόσο αψήφιστα το παίρνουν μερικές φορές και κλωτσάνε ευκαιρίες, θα σου πω ένα περιστατικό. Ο τότε αντιπρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΛ είχε φιλοξενηθεί από εμένα με σκοπό να δει ένα 15χρονο παίκτη του Αρκαδικού στον οποίο εγώ είδα, επειδή τον είχα και συμπαίκτη, τον επόμενο Παρασκευά Άντζα του δραμινού ποδοσφαίρου. Το παιδί δεν ήρθε καν να αγωνιστεί στο φιλικό παιχνίδι!!!!!!!!! Το γεγονός αυτό με στιγμάτισε και σίγουρα στιγμάτισε και τους ανθρώπους που έκαναν τόσα χιλιόμετρα για να τον δουν."  


...ο Βασίλης στο σπίτι του....δείχνει χρώμα...βυσσινί!!!

ΑΕΛ....Φανατικός οπαδός, πρώην συνεργάτης...αγάπη παράφορη;

"Η ΑΕΛ είναι η ομάδα της καρδιάς μου, πάνω από όλα ΑΕΛ. Είμαι ΑΕΛ από 5 χρονών, πιστεύω ότι είμαι από τους πιο φανατικούς οπαδούς αυτής της ομάδας, είναι η μεγάλη μου ποδοσφαιρική αγάπη.  Μάλιστα υπήρχε μια στενή επαφή με την ομάδα και καταφέραμε να στείλουμε κάποια νέα παιδιά, ηλικίας 14-16 ετών, να δοκιμαστούν και να κριθούν από τον εκάστοτε προπονητή αν μπορούν να κάνουν το "μεγάλο βήμα". Αυτό ήταν ένα μεγάλο σχολείο για μένα γιατί πραγματικά ήταν πράγματα τα οποία ζηλεύεις και λες ότι κάποτε θέλεις να φτάσεις και εσύ σε αυτό το επίπεδο."


....σούζα τ'αλογάκι..!

Τι πρέπει να έχει ένας προπονητής κατά τη γνώμη σου;


"Ο προπονητής πρέπει να είναι δάσκαλος, ψυχολόγος, καθοδηγητής και να μπορεί να διακρίνει: σε τι κατάσταση βρίσκονται οι παίκτες του, τι απαιτεί το κάθε ματς, και πως μπορεί να αλλάξει την ροή του παιχνιδιού από τον πάγκο ώστε να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δηλαδή μπορεί στην ανάπαυλα να πρέπει να ηρεμήσεις τους παίκτες σου ή να κλείσεις την πόρτα των αποδυτηρίων και να σε ακούσει όλο το γήπεδο!!! Είμαι λάτρης της πειθαρχίας αλλά λέω πάντα ότι πρέπει οι παίκτες να χαίρονται το παιχνίδι. Τακτικά προτιμώ το 4-4-2 σε ρόμβο αλλά δεν μπορώ να το εφαρμόσω πάντα γιατί το εκάστοτε ματς απαιτεί άλλη διάταξη ή δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι παίκτες για να αποδώσει αυτό το σύστημα. Σε γενικές γραμμές νομίζω ότι πρέπει να περάσω στους παίκτες να παίζουν πάντα για την νίκη ειδικά στα παιχνίδια με μεγαλύτερο αντίπαλο."


"....παίζω πάντα για την νίκη."

Έχει ταλέντα η Δράμα αυτή την στιγμή; Παίκτες ή προπονητές;

"Αυτή τη στιγμή είναι 2 - 3 παίκτες που ξεχωρίζουν. Ένας από αυτούς είναι ο Παρουτσής της Καλλιφύτου, ο οποίος αν πραγματικά προσέξει, όλο το μέλλον θα είναι δικό του. Μετά υπάρχουν καλοί παίκτες σε μεγάλη ηλικία όπως ο Γιώργος Σαμπελίδης. Ένας πραγματικός ηγέτης στο γήπεδο, έχω συνεργαστεί μαζί του και όπου πάω θα ήθελα πάντα έναν Σαμπελίδη στην ομάδα μου. Τώρα, πάρα πολύ καλός προπονητής αυτήν την στιγμή είναι ο φίλος μου, ο Φώτης Χατζηκυριάκου, ο οποίος φέτος στέφθηκε πρωταθλητής με την ομάδα του Βώλακα. Ένας προπονητής ο οποίος ζει το παιχνίδι όπως το ζω κι εγώ, το αγαπάει αυτό που κάνει, έφτασε στον τελικό κυπέλλου με την Δόξα Δράμας και κατά την γνώμη μου έπαιξε καλύτερα. Του εύχομαι πάντα τέτοια. Θα πω και κάτι άλλο. Πλέον πρέπει σιγά-σιγά να υπάρξει μια αλλαγή γενιάς. Να περάσει η σκυτάλη στους νέους. Σέβομαι την εμπειρία που αποτελεί τεράστιο προσόν στην δουλειά μας, απλά δεν νομίζω ότι είναι καλύτερα να ποντάρεις σε έναν 60χρονο παρά σε έναν 35χρονο νέο και ορεξάτο προπονητή."



Τι θα πρέπει να αλλάξει κατά την γνώμη σου στο δραμινό ποδόσφαιρο;


"Το ποδόσφαιρο της Δράμας και το ποδόσφαιρο γενικά θα πάει καλύτερα όταν θα υπάρχει πάλι αυτό το σκαλοπάτι της μεγάλης ομάδας. Παλιότερα υπήρχε μια Δόξα Δράμας που όλοι οι παίκτες δούλευαν σκληρά για να αναδειχθούν και να παίξουν στην μεγάλη τοπική ομάδα. Πρέπει να υπάρχουν θεμέλια, ακαδημίες. Να είναι όλοι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο γνώστες του αθλήματος. Από τον φροντιστή μέχρι τον πρόεδρο πρέπει όλοι να έχουν το "know-how" και μια ποδοσφαιρική παιδεία!!!
Να υπάρχει υπομονή και ένα αξιοπρεπές πλάνο με παίκτες που θέλουν να προσφέρουν. Να έχουν αυτιά ανοιχτά, να μην κριτικάρουν τον προπονητή και να αρπάζουν τις ευκαιρίες που τους δίνονται. Και για τους γονείς ισχύει το εξής: Να αφήσουν τα παιδιά να κάνουν αυτό που αγαπάνε, να μην πιέζουν να κάνουν κάτι που δεν θέλουν, και να αφήνουν τους προπονητές να δουλέψουν χωρίς παρεκτροπές αν δεν παίζει το παιδί τους."

Πες μας κάτι από τα παλιά...τι σου έχει μείνει στον νου, τι και ποιόν δεν ξεχνάς;


"Θυμάμαι την ακαδημία της Δόξας με 150 παιδιά χωρισμένα σε 4 ομάδες..όταν έγινα συμπαίκτης εκείνα τα ωραία χρόνια με τον Κώστα τον Κυριακίδη, τον Κυριάκο Τοχούρογλου και καλύτερο τον Παρασκευά Άντζα. Έναν τεράστιο παίκτη που το αποδεικνύει και η πορεία του άλλωστε. Μόνο που μιλάω γι αυτόν είναι...τιμή για μένα! Είναι φίλος, ένα χρυσό παιδί χωρίς σταριλίκι και μακάρι να ήταν όλοι σαν αυτόν. Μεγάλη τιμή να τον έχω συμπαίκτη. Σαν προπονητές μου άρεσαν πάρα πολύ, ο Τάσος Κουλαουτζίδης και ο Ηλίας Χατζηελευθερίου. Έχω πάρει τα περισσότερα από αυτούς σε νεαρή ηλικία."


...το ποδόσφαιρο ήταν και είναι παρών στην ζωή του...

Εκτός από "Μουρίνιο της Δράμας" είσαι γνωστός και ως "ο άνθρωπος των επικίνδυνων αποστολών". Έχεις σώσει ουκ ολίγες ομάδες από τον υποβιβασμό. Ποιο είναι το κριτήριο για να προπονήσεις μια ομάδα;

"Θυμάμαι το 1992, όταν είχα προπονητή τον Ηλία Χατζηελευθερίου, είχε έρθει στην μέση της χρονιάς και είχε πει το εξής: "Εγώ δεν πάω ποτέ σε μια ομάδα που δεν έχει στόχους!!" Στόχος δεν είναι μόνο η άνοδος είναι και η σωτηρία. Δηλαδή να αγωνίζεσαι να υπάρχει κάποιος στόχος, ένα κίνητρο. Αυτό ζητάω κι εγώ πάντα. Το κίνητρο! Δηλαδή δεν θα πάω σε μια ομάδα που θέλει να τερματίσει στην μέση. Είτε πρωταθλητισμός ή σωτηρία. Πίστεψε με, μερικές φορές είναι πιο δύσκολο και πιο αγχωτικό να σώσεις μια ομάδα, να την πάρεις από το χέρι. Τι να πω...μου αρέσουν οι προκλήσεις!!!"




*...και όπως αναφέραμε και στην αρχή: ο Βασίλης Σαρακασίδης θα καθίσει από την νέα σεζόν στον πάγκο της Ελπίδας Καλού Αγρού!!!
Μια ομάδα που έχει, όχι μόνο στόχο την άμεση επάνοδο της στην Α' κατηγορία τοπικού πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ Δράμας, αλλά και ανθρώπους με το κατάλληλο "know-how" για μια τέτοια αποστολή...
...σίγουρα οι υποδομές θα κάνουν ακόμη ευκολότερο το έργο του Βασίλη. Εμείς από το Μαγαζί...γωνία! και όλο το JimmyJoe Creation Team τον ευχαριστούμε και του ευχόμαστε μια καλή και επιτυχημένη σεζόν!!


Η φωτογράφηση πραγματοποιήθηκε στο σπίτι του Βασίλη για τις ανάγκες της συνέντευξης. Περισσότερες φωτογραφίες στη σελίδα του JimmyJoe Art Gallery στο Facebook μέσω του παρακάτω link:
https://www.facebook.com/jimmyjoeart/


Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

Από το Μικροχώρι...με αγάπη..!!!

...λένε πως σημασία και νόημα..έχουν συνήθως τα μικρά πράγματα... 
πολλές φορές περισσότερο και από κάτι μεγάλο και οφθαλμοφανές...

Το Μικροχώρι Δράμας των περίπου 600 κατοίκων είναι στην κυριολεξία.."όνομα και πράμα"!!!
Μα αυτή η μικρή κοινότητα αγαπήθηκε, ανέθρεψε, και χαράχτηκε στο μυαλό και στην καρδιά του Χρήστου Κυριακίδη...

..εδώ μεγάλωσε, εδώ έκανε τα πρώτα του βήματα, εδώ έμαθε τις λέξεις ανιδιοτέλεια, σεβασμό, αφοσίωση, Πατρίδα και Παράδοση...λέξεις που αποτελούν για αυτόν ορόσημο, στόχο και φρόνημα όπως μας λέει..
...είναι ο τύπος που στα φοιτητικά του χρόνια έγραφε παντού την λέξη Μικροχώρι...όχι..όχι για να κάνει εφέ!!!
Αλλά για να θυμάται "από που κρατά η σκούφια του" και να γεμίζει η ψυχή του περηφάνια για την γενέτειρα του...

Ο Χρήστος λοιπόν, έκανε το όνειρο του πραγματικότητα και εκλέχθηκε Πρόεδρος της κοινότητας Μικροχωρίου Δράμας στα 30 του χρόνια...μεγάλη ευθύνη θα έλεγε κανείς...όχι όμως αυτός...
Σαν άλλος "Γαλάτης" αντιστέκεται, προστατεύει και οδηγεί το "μικρό χωριό" του. Δεν θα προκαλέσει έκπληξη αν βρεθεί σε μικρό χρονικό διάστημα σε 5 διαφορετικά μέρη..να βοηθήσει..να τρέξει για τον συγχωριανό...να αναβιώσει ήθη και έθιμα που δυστυχώς τα ξεχνά ο κόσμος...απλά...να κάνει αυτά τα μικρά μικρά πράγματα...που κάνουν την μεγάλη διαφορά!!!



Με δέχθηκε με χαρά, ζωντάνια και όπως πάντα με τον καλύτερο λόγο στο στόμα, στο γραφείο του στην κοινότητα του Μικροχωρίου..
..μόνο που οι ερωτήσεις έγιναν 10...τι να κάνουμε..Πρόεδρος είσαι!!!

Χρήστο, τι πρέπει να έχει κάποιος για να είναι Πρόεδρος;

"Τρία είναι τα βασικά στοιχεία που θα πρέπει να έχει ένας άνθρωπος κατά την κρίση μου, για να υπηρετήσει επάξια τη θέση ενός Προέδρου Τοπικής Κοινότητας. Πρώτον, Αγάπη για τον τόπο του, το χωριό του και τους ανθρώπους που διαμένουν σ αυτό.
Δεύτερον, ανιδιοτέλεια γι αυτό που ξεκινάει και θέλει να αναλάβει.
Και Τρίτον έναν στόχο, ένα όραμα και ένα σωστό σχεδιασμό, που με σταθερότητα και αποφασιστικότητα να το εφαρμόσει για το καλό και συμφέρον του Συνόλου των κατοίκων της Κοινότητας την οποία υπηρετεί ως Πρόεδρος."


Πως αποφάσισες να θέσεις τον εαυτό σου σε αυτή τη θέση, στο κοινό καλό;

"Από μικρή ηλικία έβλεπα και ένιωθα το Μικροχώρι σαν το σπίτι μου, την ταυτότητά μου. Είναι το μέρος όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα.
Μεγάλωσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες σαν παιδί, αλλά με την αγάπη και τη σκέψη πολλών συγχωριανών μου, έγιναν πιο όμορφα τα παιδικά μου χρόνια.

Αυτή την Αγάπη που τρέφω για τους συγχωριανούς μου και τον Τόπο όπου γεννήθηκα, ήθελα να τους την προσφέρω με τον καλύτερο τρόπο, ώστε να μπορέσουμε από κοινού να κτίσουμε ένα Μικροχώρι, πιο όμορφο, πιο λειτουργικό και πιο Ανθρώπινο για τους κατοίκους του χωριού μου. Να κτίσουμε μια καθημερινότητα η οποία θα έχει ως Ευαγγέλιο την Ιστορία του χωριού και ως όραμα το μέλλον που θα αφήσουμε στα παιδιά μας!"

Σαν Δραμινός τι πιστεύεις για την πόλη μας και πως μπορεί να εξελιχθεί;

"Η Δράμα είναι ένας ευλογημένος τόπος από το Θεό!!!
Και η πόλη αλλά και ολόκληρος ο Νομός μας αποτελείται και περιβάλλεται από ένα παραδεισένιο φυσικό πλούτο.
Αυτό και μόνο μας δίνει πολλά περισσότερα πλεονεκτήματα από οποιαδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδος. Πολλά πλεονεκτήματα όμως, τα οποία τα έχουμε αφήσει στην τύχη τους. Δεκάδες τουριστικοί προορισμοί, αναξιοποίητοι ή εγκαταλελειμμένοι.

Μερικά παραδείγματα : Το χιονοδρομικό κέντρο του Φαλακρού, το Σπήλαιο του Αγγίτη στο Μααρά, ο μαγευτικός φυσικός πλούτος του Παρανεστίου (με τους 3 πανέμορφούς καταρράκτες του, τα Λουτρά τον Θερμών, το Παρθένο Δάσος της Ελατιάς), το μοναδικό σε ομορφιά και τοποθεσία πάρκο της Αγίας Βαρβάρας στο κέντρο της Πόλης της Δράμας και πολλά άλλα τέτοια σημεία τα οποία αν τα δώσουμε την δέουσα προσοχή και τα αξιοποιήσουμε αναλόγως, θα κατατάξουν την Δράμα ως σημείο αναφοράς και προορισμού, όχι μόνο για τους Ελληνές , αλλά και σε πολλούς ξένους τουρίστες και επισκέπτες.

Επίσης η Δράμα κρύβει στην αγκαλιά της ένα τεράστιο Πολιτισμικό και Πολιτιστικό Πλούτο, με αναφορές απ όλες τις Περιοχές της Μεγάλης Ελλάδας. Πόντιοι, Θράκες, Μικρασιάτες,  Ηπειρώτες, Καπαδόκες, Σαρακατσάνοι, Βλάχοι, αλλά και Ντόπιοι Μακεδόνες συμπληρώνουν ένα τεράστιο πάζλ Πολιτισμικού και Ιστορικού πλούτου της Δράμας.
Με  τους δεκάδες Μορφωτικούς και Πολιτιστικούς Συλλόγους που δραστηριοποιούταν στο Νομό μας, θα μπορούσαμε να αναδείξουμε την Δράμα ως κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού και να προάγουμε την Πλούσια Ιστορία από άκρη σ' άκρη του πλανήτη."

Τι σε εμπνέει; Τι σου δίνει κίνητρο;

"Η μοναδική κινητήριος δύναμη για μένα, η "βενζίνη" όπως την ονομάζω εγώ, είναι η Αγάπη και η Εκτίμηση του Κόσμου προς το πρόσωπο μου.
Είναι το μοναδικό πράγμα στη ζωή μου, που μπορεί να με κάνει να βάλω τις "μηχανές" στο τέρμα ή σε αντίθετη περίπτωση να φρενάρω λόγο έλλειψης της κινητήριου δύναμης.
Έχω ένα όραμα γι αυτό το χωριό, η Αγάπη και η εκτίμηση του κόσμου μου παραχώρησε τα ινία του για πέντε χρόνια. Αυτή την Αγάπη και την εκτίμηση θέλω να τους την ανταποδώσω με τον μέγιστο δυνατό εφικτό τρόπο.

Όραμά μου να παραδώσουμε στα παιδιά μας, ένα Μικροχώρι ακόμα καλύτερο ακόμα ποιο όμορφο και λειτουργικό.
Αυτό θα επιτευχθεί όμως μόνο με την μεγάλη Εμπιστοσύνη, την Αγάπη και την Εκτίμηση των συγχωριανών μου προς τον Πρόεδρο τους. Όταν νιώθω ότι είναι κοντά μου και δίπλα μου οι προσπάθειες μου θα εντείνονται καθημερινά όλο και πιο πολύ."


Ποιες "δυσκολίες" έχει μία τέτοια θέση;

"Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας Πρόεδρος μιας Τοπικής Κοινότητας είναι καθημερινά πολλές και όσο περνούν οι μέρες γίνονται όλο και πιο έντονες. Η Τοπική αυτοδιοίκηση, όπως και ολόκληρη η χώρα έχει φτάσει σε μία κατάσταση έντονης παρακμής.

Πέρα όμως από τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η τοπική αυτοδιοίκηση, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται ( Ελάχιστα έργα, μειωμένο προσωπικό στους Δήμους και κατ' επέκταση στα χωριά μας, έντονες μειώσεις στις επιχορηγήσεις, ελαχιστοποίηση των αναγκαίων υλικών  κ.α.) το χειρότερο που αντιμετωπίζουμε σήμερα στις κοινωνίες μας είναι η απαξίωση και η αδιαφορία ενός μεγάλου μέρους του κόσμου, για τον τόπο του, για τις κοινωνίες όπου μένουν, μεγαλώνουν και δραστηριοποιούνται. 

Αλλά και η απαξίωση τους για τους φορείς και τους θεσμούς μιας τέτοιας κοινωνίας όπως είναι ένα χωριό σαν το Μικροχώρι. Η θεωρία ότι «όλα τα περιμένουμε έτοιμα», η σκέψη του «ότι είναι έξω από το σπίτι μου, δεν αφορά εμένα» αλλά και το χειρότερο όλων, η θεωρία και η σκέψη της διαπροσωπικής σχέσης με τον αιρετό (ρουσφέτι), αλλά και η σκέψη της ψηφοθηρίας από τον πολιτικό, τράφηκαν για δεκάδες χρόνια στις συνειδήσεις των πολιτών μας με  αποτέλεσμα να δημιουργήσουμε ανενεργούς πολίτες, άσχημους επικριτές  και βλαβερές τακτικές κατά του συνόλου των κοινωνιών μας.

Φωτεινό ελπιδοφόρο παράδειγμα της ιστορίας μας, το οποίο θα έπρεπε να αποτελέσει έμπνευση για το μέλλον, αποτελεί η «κοινωφελής εργασία» που πρόσφεραν οι Παππούδες μας, στις κοινωνίες όπου ζούσαν και μεγάλωσαν, με αποτέλεσμα να στήσουν από την αρχή, από το μηδέν,  χωριά με υποδομές και μεγάλα λειτουργικά έργα."


Ποιες είναι οι ενέργειες, ποια τα consept που θες να τρέξεις ; Τι ιδέες έχεις για το χωριό;

"Το έργο που επιθυμώ να επιτελέσω στη  θητεία μου ως πρόεδρος του Μικροχωρίου το χωρίζω σε δύο κατηγορίες.

Πρώτη κατηγορία αποτελούν τα έργα και οι υποδομές, που πρέπει να γίνουν στο χωριό μας, ώστε να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο των συγχωριανών μου. Και δεύτερη κατηγορία αποτελεί η διαφύλαξη και προαγωγή της πολιτιστικής και Ιστορικής ταυτότητας και κληρονομιάς του χωριού μας.

Στο πρώτο σκέλος, θέλω να τονίσω ότι αντιμετωπίζουμε το μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας, που δεν είναι άλλο από την οικονομική δυσχέρεια της πατρίδος μας. Αυτήν κατ' επέκταση την επιβάλουν και στους Δήμους με τις τεράστιες μειώσεις των χρημάτων, με αποτέλεσμα την καρατόμηση των χρημάτων που δίνονται από το Δήμο της Δράμας για τα έργα στο χωριό μας.

Ένα παράδειγμα μόνο θέλω να δώσω εδώ ,για να αντιληφθούμε το μέγεθος του προβλήματος με αριθμούς. Το 2010 έμπαιναν 128.000€  στον προϋπολογισμό του Μικροχωρίου για την υλοποίηση έργων, 103.000€ το 2012, για το έτος 2015 μας δόθηκαν 40.000€ μόλις και για το 2016 35.000€. Αντιλαμβάνεστε το τεράστιο μέγεθος της δυσκολίας που αντιμετωπίζουμε από οικονομικής άποψης.

 Παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες όμως, με οργανωμένη και συστηματική προσπάθεια και με την άριστη συνεργασία με το Δήμο της  Δράμας καταφέραμε να υλοποιήσουμε μια σειρά από μικρά έργα ζωτικής σημασίας για το χωριό μας. Σημαντικότερο απ όλα το παράδειγμα, της ανακατασκευής - ανακαίνισης και της στελέχωσης με τον απαραίτητο ιατρικό εξοπλισμό του Ιατρείου της Κοινότητάς μας, που επαναλειτούργησε μετά από πολλά χρόνια παύσης.

Στο άμεσο μέλλον, ως πρώτη μου προτεραιότητα, έχει μπει η κατασκευή μιας υπερσύγχρονης παιδικής χαράς στην Κεντρική πλατεία του χωρίου, η οποία λείπει μέσα από το Μικροχώρι και θα δώσει την μεγάλη χαρά στου μικρούς μας νέους και τους γονείς τους.
 Έργο ζωτικής σημασίας για πολλές οικογένειες του χωριού μας, άμεσης προτεραιότητας και προσωπικής μου δέσμευσης αποτελεί η υλοποίηση  των δύο αναγκαίων μελετών (Τοπογραφικής και Υδραυλικής) για το ρέμα που διέρχεται από την Βόρειο είσοδο του χωριού μας, ώστε να μπορέσουμε στο άμεσο μέλλον να προχωρήσουμε στις αναγκαίες παρεμβάσεις στο ρέμα αυτό.

Στο δεύτερο σκέλος της αρχικής μου αναφοράς, για την διαφύλαξη και προαγωγή του ιστορικού πλούτου και πολιτισμού του χωριού, άμεση μου προτεραιότητα  αποτελεί  η υλοποίηση για το έτος 2017, των ετήσιων εορταστικών εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση των 90 χρόνων από την ίδρυση της Κοινότητας Μικροχωρίου."


Τι σημαίνει Μικροχώρι για σένα;

"Όπως και προανέφερα και παραπάνω το Μικροχώρι είναι η ψυχή και το σώμα μου. Είναι η γενέτειρα μου γη, είναι ο τόπος όπου έκανα τα πρώτα μου βήματα. Ο τόπος όπου μεγάλωσα και δημιούργησα τα πρώτα μου όνειρα για το μέλλον.
Αλλά το σημαντικότερο όλων, για μένα το Μικροχώρι είναι ένας προς ένας οι άνθρωποι του, οι άνθρωποι που μεγάλωσα από μικρός μαζί τους.
Οι άνθρωποι που από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο, μ έχει αγκαλιάσει με την αγάπη του."


Δύο λόγια για τους νέους, γι αυτούς που έχουν ιδέες και τολμούν σαν εσένα ;

"Είναι πραγματικά ευλογία πλέον στις μέρες μας να συναντάς και να βλέπεις νέους ανθρώπους με όρεξη, με ενέργεια, με ανιδιοτέλεια και αγάπη για πρόσφορα στον τόπο τους και στον συνάνθρωπό τους. Ανθρώπους με όραμα και όρεξη για το κοινό μέλλον. Δυστυχώς σπανίζουν τέτοιοι άνθρωποι και όταν τους βρίσκουμε θα πρέπει να τους αγκαλιάζουμε και να τους δίνουμε τα κατάλληλα κίνητρα και εφόδια για να πορευτούν μπροστά για το καλό του Τόπου και της Κοινωνίας μας.
Κρητικός λόγος πάντα θα πρέπει να υπάρχει, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνεται με σύνεση και σοφία, με αγνή και καλή καρδία από τον καθένα μας, ώστε να δίνει την δυνατότητα στον νέο να διορθώνεται και να προχωράει προς τα μπροστά."

Είσαι Παραδοσιακός άνθρωπος;

"Παραδοσιακός… (χαμογελάει..!) ...ξέρεις, μου ήρθε κατευθείαν στο μυαλό η έκφραση που χρησιμοποιούν πολλοί νέοι στο χωριό για μένα.. "Πόποτας"...αντλούμενοι από τον Παραδοσιακό δήμαρχο του "Κωλοκοτρονιτσίου" από την αντίστοιχη τηλεοπτική σειρά. Τους αγαπάω πολύ όμως και μ αγαπάνε νομίζω και εκείνοι εξίσου δυνατά.

Κατατάσσω τον εαυτό μου στην κατηγορία τον Παραδοσιακών ανθρώπων με πολύ ανοιχτό μυαλό. Δύσκολος συνδυασμός, απαιτητικός αλλά νομίζω, πάντα δίκαιος και συνετός.
Πιστεύω ότι η παράδοση είναι η ταυτότητά μας, είναι το στοιχείο αυτό που για χιλιάδες χρόνια μας διατήρησε αναλλοίωτους μέσα στις δεκάδες κακουχίες που περάσαμε ως Έθνος, ως Πατρίδα και σαν Ορθοδοξία. 

Ειδικά εμείς οι Πόντιοι, έχουμε περάσει από την Κόλαση στην ανθρωπότητα, και αυτό που μας κράτησε ζωντανούς και μας έκανε να επιβιώσουμε και να ξανά "τρανίνουμε" σαν Πόντιοι ήταν η παράδοση, η Πίστη και οι δεσμοί που είχαμε μεταξύ μας ως άνθρωποι. Αυτά προσπαθώ να διατηρώ και να προάγω και εγώ στην προσωπική μου ζωή αλλά και μέσα στην κοινωνία την οποία υπηρετώ ως Πρόεδρος."


Πώς αντιμετωπίζεις τις αποτυχίες σου ;

"Κάθε αποτυχία αποτελεί και ένα νέο σχολείο για μένα, το οποίο μπορεί να μου δώσει πάρα πολλά οφέλη. Οι αποτυχίες είναι για τους ανθρώπους, ποτέ δεν τις φοβήθηκα, ποτέ δεν δίστασα να επιχειρήσω κάτι στην ζωή μου, με γνώμονα μια πιθανή αποτυχία. Αλλά και όταν ήρθε μία τέτοια τη δέχτηκα με σύνεση και υπομονή και διδάχτηκα από τα λάθη τα οποία την επέφεραν για το μέλλον."


Η φωτογράφηση πραγματοποιήθηκε στην Κοινότητα Μικροχωρίου Δράμας για τις ανάγκες της συνέντευξης. Περισσότερες φωτογραφίες στη σελίδα του JimmyJoe Art Gallery στο Facebook μέσω του παρακάτω link:
https://www.facebook.com/jimmyjoeart/