Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Τι είναι αυτό που μας ενώνει....

Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ ΣΤΗΝ ΔΡΑΜΑ


...αναμφισβήτητο σημείο αναφοράς και παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης και ανακωχής!!


Άναψε στις 21. Απριλίου με τις ακτίνες του Ήλιου και παραδόθηκε από την Πρωθιέρεια Κατερίνα Λέχου, να κάνει το "ταξίδι" της για 7 ημέρες στην χώρα μας και να παραδοθεί στις 27. Απριλίου στους βραζιλιάνους διοργανωτές.

Με μεγάλη περηφάνια και περίσσια συγκίνηση υποδέχτηκε λοιπόν η Δράμα, η πόλη του πολιτισμού και του αθλητισμού, την ιερή φλόγα των Ολυμπιακών Αγώνων του "Ρίο 2016" την Κυριακή 24. Απριλίου.


Ο κόσμος της Δράμας μαζεύτηκε από νωρίς να θαυμάσει αυτήν την τελετή και να χειροκροτήσει τους αθλητές της. Την Άννα Τζήκα, τον Κώστα Δουβαλίδη, την Άννα Κορακάκη και την Παναγιώτα Τσακίρη.

Κώστας Δουβαλίδης, Παναγιώτα Τσακίρη
Αλλά και να νιώσει τρομερή περηφάνια όταν η Άννα Κορακάκη άναψε τον βωμό της Ολυμπιακής φλόγας και ακούστηκαν, ο ύμνος των Ολυμπιακών αγώνων, της διοργανώτριας χώρας Βραζιλίας μα και ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας!!

Η Άννα Κορακάκη ανάβει τον βωμό..

Επίσης ακούστηκαν ομιλίες του Δήμαρχου Δράμας, Χριστόδουλου Μαμσάκου, του εκπρόσωπου της Ολυμπιακής Επιτροπής της Ελλάδας και του εκπρόσωπου της οργανωτικής επιτροπής του "Ρίο 2016".

Ευχόμαστε σε όλους τους αθλητές του κόσμου καλή τύχη και είθε αυτή η φλόγα και αυτοί οι αγώνες να μας ενώσουν και να είναι μια αχτίδα ελπίδας και χαράς...!!!

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Το Μυαλό μου…και μια Λύρα!!!




...πάντα μου τραβούσε την προσοχή…
κρεμόταν στον τοίχο, στο σαλόνι του θείου μου…και σε κάθε επίσκεψη δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω της...
…δεν ήταν κάποια εικόνα ή φωτογραφία για να διακρίνεις αγαπημένα πρόσωπα ή τοπία…δεν ταίριαζε εκεί..μουγγή…αγέρωχη…περήφανη θαρρείς!
Μια μέρα λοιπόν δεν άντεξα και τον ρώτησα τι ήταν αυτό, και γιατί κρεμόταν στον τοίχο…

«..αυτό.. είναι οι ρίζες μας παιδί μου» είπε, «και την κρεμάμε για να την βλέπουμε…να θυμόμαστε…να μην ξεχνάμε». Και με θλιμμένο βλέμμα μου χαμογέλασε..

Δεν είχα καταλάβει τίποτα!!!!!Ήμουν στο ίδιο σημείο όπως πριν την ερώτηση…πως θα μπορούσε όμως να εξηγήσει σε ένα μικρό παιδί λέξεις όπως «Ξεριζωμός», «Γενοκτονία», «Κειμήλιο» και «χαμένη Πατρίδα»;




Μεγαλώνοντας έμαθα την ιστορία του Πόντου, της ιδιαίτερης πατρίδας μου…κατάλαβα τι σημαίνουν οι λέξεις και κάθε φορά που άκουγα τον ήχο της Λύρας ένιωθα να ταξιδεύω…εκεί…κι ας μην έχω πάει ποτέ…ένιωθα την θλίψη για τον χαμό 353.000 ψυχών





μα και την αδάμαστη περηφάνια στον ρυθμό του Πυρρίχιου..




αυτό το όργανο από ξύλο μουριάς ή δαμασκηνιάς με τις 3 χορδές και το «τοξάρι», μου έδινε την ζεστασιά, την οικειότητα, και την σιγουριά ότι ανήκω κάπου…ότι ήμουν στο σπίτι μου… και ότι όποιος καθόταν δίπλα μου με βουρκωμένα μάτια στο άκουσμα της λύρας, και της Παναγίας Σουμελά....ήταν αδερφός μου!!



Κάποια στιγμή…είχα πάρει την απόφαση να μάθω να παίζω κι εγώ το όργανο που μου προκαλούσε ανατριχίλα σε κάθε του νότα.. είχα βρει μια «κεμεντζέ» λοιπόν σε καλή κατάσταση και στράφηκα σε έναν καρδιακό φίλο που δέχθηκε μετά χαράς να μου μάθει τα μυστικά…στην αρχή δίστασα…θα μπορούσα ποτέ εγώ με τις ικανότητες μου να κάνω αυτούς που θα με άκουγαν, να αισθανθούν το ίδιο  όπως εγώ; Μα με προτροπή του δάσκαλού μου έμαθα δειλά-δειλά τα πρώτα βήματα και συνεχίζω….


Την κοιτάω κρεμασμένη στον τοίχο του σαλονιού μου…όπως τότε…μόνο που τώρα δεν αναρωτιέμαι, ξέρω…θυμάμαι…ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!


Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

...πόσα ακόρντα απέχει το όνειρο....;

"...η μουσική...είναι η ίδια η ζωή...η ζωή μου!!

Τα μάτια του λάμπουν καθώς το λέει..και είμαι σίγουρος πως αν είχε μαζί την κιθάρα του, θα έπαιζε μέχρι να μου δώσει να καταλάβω...γιατί δεν μπορεί να το εκφράσει με λόγια..γιατί δεν εκφράζεται...

..ο Γιάννης Ατέσογλου κλείνει τα μάτια...
και φτιάχνει τον κόσμο όπως θα ήθελε να είναι....μόνο με μια κιθάρα και την φωνή του..

Απόφοιτος του Ιόνιου Πανεπιστημίου της Κέρκυρας με πτυχιακή Μουσικών Σπουδών και ειδίκευση στις μουσικές επιστήμες.
Αρχιμουσικός και μαέστρος στην μουσική μπάντα του Παρανεστίου Δράμας, όπου μεταδίδει τις γνώσεις του στα παιδιά..."δάσκαλος"..μα ταυτόχρονα μαθητής της ζωής του...της μουσικής!!!

Κάθεται λοιπόν απέναντι μου και με την αφοπλιστική του ειλικρίνεια απαντά στις 7+1 ερωτήσεις....
                                                                      
...Γιάννη, κλισέ ερώτηση, μα πως αποφάσισες να ασχοληθείς με την μουσική;

"Το πρώτο ερέθισμα ήταν η συμμετοχή μου στην μπάντα του χωριού σε ηλικία 8 ετών. Με μάγεψε η μουσική..μου άρεσε όσο τίποτε άλλο και έτσι επισκέφτηκα και αποφοίτησα από το μουσικό γυμνάσιο και λύκειο της πόλης μου. Ήμασταν μια πολύ ωραία παρέα με τα παιδιά,  μαθαίνοντας αυτό που αγαπάμε και έτσι ήταν ξεκάθαρο πως θα σπούδαζα μουσική."

Μεγάλο ρόλο σε μια τέτοια απόφαση παίζει σίγουρα η ανάλογη στήριξη από το περιβάλλον..οι γονείς σου "αγκάλιασαν" την επιθυμία σου;

"Είχα την απόλυτη στήριξη της οικογένειας μου από την πρώτη στιγμή.Θα μπορούσα να πω σε εκνευριστικό βαθμό!!! Αστειεύομαι, μου έδωσαν όλα τα φόντα για να πετύχω και τους υπερευχαριστώ...στα Live που παίζαμε αργότερα με την μπάντα μας, τους "4D's", τους είχα πάντα "πρώτο τραπέζι"! Και στο Dramaica στην πρώτη σειρά σαν Groupies!!
Να σημειώσω ότι ο πατέρας μου σε μικρότερη ηλικία με είχε συμβουλεύσει να μπω στην αστυνομία αλλά με κέρδισε η μουσική...άνιση μάχη!!!!!"

Τι δυσκολίες υπάρχουν για έναν μουσικό στις μέρες μας;

"Νομίζω πως είναι αρκετά δύσκολο για όλο τον κόσμο που εργάζεται ή θέλει να εργαστεί γενικά.Τώρα, ότι αφορά τους μουσικούς μπορώ να μιλήσω για τον εαυτό μου.Είμαι 27 ετών και θεωρώ τον εαυτό μου ακόμα μαθητή..προσπαθώ ακόμη και τώρα να μάθω περισσότερα για το αντικείμενο μου, ίσως να πάρω κάποιο πτυχίο παραπάνω. Θέλω να γίνω όσο καλύτερος μπορώ σε αυτό που λατρεύω και έχω σαν ρητό στην ζωή μου πως οι καλοί ποτέ δεν χάνονται."

Μου είπες ότι ήσουν σε μπάντα και είχατε και κάποια Live στο παλμαρέ σας...ένα από αυτά στο Dramaica. Τι γνώμη έχεις για την Δράμα και για τα διάφορα Events της;

 "Είναι η καλύτερη πόλη της Ελλάδας!!!!!

Η Δράμα είναι πολύ γνωστή για τις μουσικές και κοινωνικές της εκδηλώσεις. Από που να αρχίσω..... Την Ονειρούπολη, αυτό το τεράστιο happening, το φεστιβάλ νεανικών συγκροτημάτων ( που στην ουσία ενέπνευσε τη δημιουργία των 4D' s ), το River party της Προσοτσάνης ή το Dramaica το οποίο μας έδωσε τεράστια ώθηση; Σε αυτό τον τομέα η Δράμα είναι πολύ μπροστά και βοηθάει πολύ εμάς τους μουσικούς και τους ονειροπόλους".
                                             
Τι γνώμη έχεις για τα Talent shows;

"Σίγουρα βγαίνουν από εκεί καλές φωνές όπως είναι ο Οικονομόπουλος και ο Ματιάμπα, αλλά επειδή στη Showbiz παίζουν ρόλο τα νούμερα και πρέπει να έχεις όλο το "πακέτο" κάποιες φωνές χάνονται ή δεν ανακαλύπτονται. "

Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία σου;

"Σίγουρα η πιο σημαντική στιγμή ήταν όταν απέκτησα το πτυχίο μουσικών σπουδών. Το ίδιο ξεχωριστό ήταν και το Tour στη Σερβία - Ουγγαρία - Αυστρία με τη μουσική μπάντα του Καλού Αγρού Δράμας και δάσκαλο - αρχιμουσικό τον Χρήστο Σαρηγιάννη." 
                                           

 
Υπάρχει κάποιο αστείο περιστατικό που θυμάσαι και γελάς;

Είχα βάλει, και επέμενα γι' αυτό, μια "γέφυρα" στο τέλος του τραγουδιού "Μια συνουσία μυστική". Είχα τρελάνει την μπάντα επί μέρες να μην το ξεχάσει. Ε λοιπόν όταν ήρθε το σημείο, ο μόνος που το ξέχασε ήμουν εγώ και τελείωσα κανονικά το κομμάτι αφήνοντας τους υπόλοιπους να με κοιτάν αποσβολωμένοι."

Τι απολαμβάνεις περισσότερο, να παίζεις ή να διδάσκεις μουσική;

"Προτιμώ να διδάσκω επειδή το θεωρώ τρομακτικά όμορφο να έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο, να του μαθαίνεις ότι ξέρεις, να θέλεις να σε ξεπεράσει και να του δώσεις όλα τα εφόδια να ονειρευτεί το δικό του όνειρο. " 




Η φωτογράφηση πραγματοποιήθηκε στα νερά της Αγίας Βαρβάρας στη Δράμα για τις ανάγκες της συνέντευξης. Περισσότερες φωτογραφίες στη σελίδα του JimmyJoe Art Gallery στο Facebook μέσω του παρακάτω link:https://www.facebook.com/jimmyjoeart/